ماده اول: کلام خــــــدا
کلام خدا اساس و مبنای روش کار جنبش نحمیا بوده و هیئت رهبری و مجمع عموی جنبش در کلیه مقاصد و تصمیمات خود مطیع آن خواهد بود و از هر تصمیمی که بر خلاف اصول کلام خدا باشد جداً اجتناب خواهد نمود.
ماده دوم: اصول ایـمـــــان
این جنبش، کتابمقدس را به عنوان مکاشفه اراده خدا می پذیرد و آن را قانون کامل برای ایمان و عمل دانسته ، برای حفظ اتحاد کلی حقایق زیر را قبول می کند:
۱- کتاب مقدس الهام خداست و قانونی است معتبر و مصئون از خطا. (۲ تیموتائوس ۳: ۱۶ و عبرانیان ۴: ۱۲ و ۲ پطرس ۱: ۲۱)
۲- عیسی خداوند، پسر خدا، از باکره متولد شد و با مرگ خود بر روی صلیب کفاره گناهان ما را فراهم ساخت. او دفن شد، روز سوم عملاً زنده شد، به آسمان صعود فرمود، بر دست راست خدای پدر نشست و بار دیگر خواهد آمد تا سلطنت نماید. (متی ۱: ۲۳ و لوقا ۱: ۳۵ و ۱ قرنتیان ۱۵: ۳ و اعمال رسولان ۱: ۹ و ۱۱)
۳- انسان از مقام اولیه خود سقوط کرده، در گناه افتاده و جسماً و روحاً محکوم به مرگ و عذاب جاودانیِ جهنم است. (پیدایش ۳: ۶ و رومیان ۵: ۱۲ – ۱۹)
۴- نجات انسان فقط در اثر توبه و ایمان آوردن به عیسی مسیح خداوند به دست می‌آید. (لوقا ۲۴: ۴۷ و اعمال رسولان ۲: ۳۸ و اعمال ۴: ۱۲ و افسسیان ۲: ۸)
۵- برای رسیدن به آسمان و ورود به حضور خدا، تقدس ضروری است. لذا مؤمنین باید خود را از آلودگی‌های دنیا جدا نگهدارند و کاملاً تسلیم خدا باشند. (رومیان ۱۲: ۱ و ۲ و ۱ تسالونیکیان ۵: ۲۳ و عبرانیان ۱۲: ۱۴ و ۱ پطرس ۱: ۱۵)
۶- روح‌القدس مطابق با ۱ قرنتیان ۱۲، رومیان ۱۲ و افسسیان ۴ عطایایی را به کلیسا می‌بخشد که این عطایا برای بنای بدن مسیح و تحقق اهداف خدا در کلیسا در همه اعصار ضروری و قابل حصول است.
۷- خداوند به کلیسای خود دو مأموریت مهم داده است:
الف) رسانیدن بشارت به تمام جهان.
ب) بنای کلیسا که بدن مسیح است. (مرقس ۱۶: ۱۵ – ۲۰ و افسسیان ۴: ۱۱ و ۱۳)
۸- شفای الهی جزو لاینفک انجیل و در کفاره مسیح فراهم شده است. (اشعیا ۵۳: ۴ و متی ۸: ۱۶ و ۱۷ و یعقوب ۵: ۱۴ – ۱۶ و ۱ پطرس ۲: ۲۵)
۹- امید مبارک کلیسای مسیح این است که در موقع آمدن مسیح، مؤمنینی که در مسیح خوابیده‌اند زنده شده و همراه مؤمنین زنده، همگی نزد مسیح برداشته خواهند شد. (۱ تسالونیکیان ۴: ۱۶ و ۱۷ و رومیان ۸: ۲۳ و تیطس ۲: ۱۳ و ۱ قرنتیان ۱۵: ۵۱ و ۵۲)
ما اتحاد مومنین را زیبا و دلپسند دانسته؛ شاه کلیدی جهت برقراری کامیابی و سلامت در کلیسا و جامعه؛ دریافت برکت و زندگی ای که پایانی ندارد می دانیم (مزامیر ۱۳۳ ؛ افسسیان ۳:۴)
ما معتقدیم ترس و حرمت خداوند بزرگترین گنجینه ایمانداران است. ایمان و محبت در قالب حرف نیست بلکه یکی از عملی ترین راههای نشان دادن حرمت به خداوند؛ احترام گذاشتن به فرزندانی است که او جانش را فدای آنها کرده گرچه با ما متفاوت باشند. (یوحنا ۱۵:۱۴؛ اشعیا ۶:۳۳) خدا محبت است و هر که با محبت زندگی می کند؛ در خدا ساکن است و خدا دراو (اول یوحنا ۴: ۱۶)
بنا بر کلام خداوند؛ نجات اول به یهود داده شده و سپس به غیریهود (رومیان ۱: ۱۶). به همین منوال قضاوت نیز ابتدا از خانه خدا شروع شده سپس به دیگران می رسد. جنبش نحمیا هوشیارانه به این مطلب می نگرد که اگر چنانچه رویای بیداری؛ تبدیل و برکت را برای مردم ایران داریم؛ لازم است این بیداری و تبدیل؛ ابتدا در بدن خود مسیح ایجاد گردد.
خداوند از ما می خواهد عامل اتحاد شده و فرزندانی که نامشان در دستهای سوراخ شده خداوند نوشته شده (اشعیا ۴۹: ۱۶) را دور هم جمع کنیم.
ما با اعمال و گفتار ناپسند خود نام قدوس خداوند را بی حرمت کرده ایم؛ او به خاطر نام مقدس خود از ما استفاده خواهد کرد تا به ملتها قدوسیت خود را نشان دهد. او یکبار دیگر ما را از آلودگی ها پاک خواهد ساخت و دل سنگی ما را به دلی گوشتی تبدیل خواهد ساخت. (حزقیال ۳۶: ۲۲-۲۷)
ما بزرگترین رهبر را کسی می بینیم که پیوسته حوله بر کمر بسته فروتن ترین؛ کوچکترین و خادم ترین بین مردم باشد نه اینکه مانند ملل دنیا ولی نعمت خوانده شود؛ بر مردم حکمرانی کند و خدمت برایش هویت و شهرت باشد. ( لوقا ۲۲: ۲۶-۲۵)
ما آگاهیم که کلام می فرماید فرزندان راستین خدا کسانی هستند که اراده پدر آسمانی را به انجام می رسانند نه هر کس که خداوند؛ خداوند می گوید و به نام او نبوت می کند (متی ۱۲:۲۵ و متی ۲۱-۲۳:۷)
ما آگاه هستیم نه هر ایمانداری که نام مسیح را بر زبان می آورد زندگی اش به حیات منتهی می شود زیرا همانطور که کلام می گوید دری که به حیات منتهی می شود تنگ و راهش دشوار است و یابندگان آن کم هستند و دری که بزرگ و راهی که وسیع است به هلاکت می رسد و کسانی که این راه را می پیمایند بسیارند (متی ۱۳:۷)
ما باور داریم که داوری از فرزندان خدا شروع می شود (اول پطرس ۱۷:۴) آنها که از سخنان کسی که روی زمین سخن می گفت سر باز زدند؛ به کیفر خود رسیدند پس اگر ما از گوش دادن به آن کسی که از آسمان سخن می گوید روی گردانیم چقدر دچار کیفر شدیدتری خواهیم شد! (عبرانیان ۲۵:۱۲)
در مقام، نژادی برگزیده؛ در رفتار و زندگی، باعث جلال نام خدا، در مقام کهانت؛ با معبدی پاک نیاز های قوم خود را به حضور خدا برده و در مقام پادشاهی با اقتدار دروازه های قدیمی را بازسازی مینماییم. (مزامیر۷:۲۴)